Ապրիլյան պատերազմից հետո Պաշտպանության նախարարությունում կոռուպցիոն բազմաթիվ դեպքեր ի հայտ եկան։ Չնայած աշխատանքից ազատվեցին բարձրաստիճան պաշտոնիաներ՝ կոռուպցիոն դրսևորումներն ամբողջովին չվերացան: ԼՈՒՐԵՐ.com-ը ներկայացնում է ուշագրավ ու սկանդալային պատմություն, որն ապացուցում է, որ կոռուպցիոն դեպքերը ՊՆ-ում չեն վերացել, ինչքան էլ հայտարարվի դրա դեմ պայքարի մասին։

 

Եվ այսպես։ Ավելի քան 12 տարի Պաշտպանության նախարարությունում ծառայած, մասնագիտությամբ ֆինանսիստ փոխգնդապետ Սահակ Ասատրյանը, ով 2014 թվականին ՊՆ քննչական ծառայության ֆինանսական բաժնի պետի պաշտոնից տեղափոխվեց նոր ձևավորված Քննչական կոմիտեի գնումների բաժնի պետ, ահազանգում է ՊՆ-ում առկա ամենաթողության մասին։ Վերջինս, 2015 թվականին Քննչական կոմիտեի գնումների բաժնի պետի պաշտոնից հրաժարական տալուց հետո, որոշում էր կայացրել նորից վերադառնալ Պաշտպանության նախարարություն: Այս տարվա փետրվար ամսին Սեյրան Օհանյանին դիմել էր Պաշտպանության նախարարություն վերականգնվելու խնդրանքով։ Նախարար Օհանյանը սահմանված կարգով Ս. Ասատրյանի դիմումը մակագրել էր՝ վերականգնել Ս. Ասատրյանին իր մասնագիտությանը համապատասխան պաշտոնին։

 

Փոխգնդապետ Սահակ Ասատրյանին առաջարկվել էր Պաշտպանության նախարարության ներքին աուդիտի վարչությունում օպերատիվ աուդիտի բաժնում սպայի թափուր պաշտոնը։Համաձայն օրենքի՝ այդ պաշտոնում նշանակվելու համար անհրաժեշտ է ստանալ համապատասխան որակավորում, որը տրամադրում է Ֆինանսների նախարարությունը՝ քննություն հանձնելուց հետո։ Մարտի 31-ին Ֆինանսների նախարարությունում տեղի ունեցած որակավորման քննության արդյունքում Ասատրյանը 100 հնարավոր միավորից ստանում է 98՝ ստանալով որակավորում վերը նշված պաշտոնում աշխատելու համար։ Ապրիլի կեսերին ՊՆ ներքին աուդիտի վարչության պետ Աշոտ Բարսեղյանը միջնորդություն է ուղարկում ՀՀ ՊՆ կադրերի վարչություն Ս. Ասատրյանին ծառայության նշանակելու կապակցությամբ, որտեղից էլ սկսվում է պատմության հետաքրքիր մասը։


ՀՀ ՊՆ կադրերի վարչությունը նշանակում է ևս մեկ քննություն՝ մասնագիտական և ֆիզիկական պատրաստվածության, որին մասնակցում են 10 հոգի։ «Հենց ֆիզիկական պատրաստվածության քննությունից հետո, հայտարարեցին, որ ես ստացել եմ դրական գնահատական։ Սակայն, վերև բարձրանալուն պես ինձ ասեցին, որ կտրվել եմ ֆիզիկական պատրաստությունից։ Իսկ օրեր անց ինձ տեղեկացնում են, որ ես անբավարար եմ ստացել նաև մասնագիտական քննությունից։ Ես պահանջել եմ, որպեսզի ներկայացնեն համապատասխան փաստաթղթերը, սակայն չեն տրամադրել՝ պատճառաբանելով, թե կորցրել են։ Ինչքան պետք է փնթի ու անորակ լինի համակարգը, որ փաստաթղթեր կորցնեն։ Կամ ինչպես կարելի է 10 հոգու թղթերից կորցնել միայն իմը»,- պատմեց  Սահակ Ասատրյանը և շարունակեց. «Ասում էին՝ մասնագիտական քննության հարցերին կարճ ես պատասխանել, մենք էլ ֆինանսիստ չենք, որ հասկանանք թե ինչ ես գրել, մտածել ենք սխալ ես գրել, դրա համար անբավարար ենք նշանակել, ոչինչ դեռ հնարավորություն ունես նորից կգաս քննության»։

 

ՀՀ ՊՆ կադրերի վարչության պետի տեղակալ Կարեն Միրզոյանը, ով ամիսներ առաջ անցել է «վաստակած» հանգստի, այս ամենի հետ անմիջական կապ ունի։ «Միրզոյանն ինձ ակնարկեց հետևյալը՝ ով ա առանց մի բան տալու նշանակվում, որ դու խառնվել ես իրար ու ուզում ես մի անգամից նշանակվես էտ պաշտոնին»,- ասաց մեր զրուցակիցը, ապա հավելեց. «Ես գիտեի թե ինչ կարգով են զինծառայողները նշանակվում ծառայության կամ հերթական զինվորական կոչումներ ստանում, բայց չէի ուզում հավատալ դրան, բայց... Ի դեպ՝ գնդապետ Միրզոյանին ՊՆ-ում հիշում են որպես բացասական կերպար և ազնիվ զինվորականների բախտերի հետ խաղացող անձնավորության, դեպքերը շատ-շատ են, գործող զինվորականները, եթե չվախենան իրենց հանապազօրյա հացը կորցնելուց շատ բաներ կպատմեն Կ.Միրզոյանի «քաջագործություններից»»:


Այնուհետև Ասատրյանը դիմում է Կադրերի վարչության պետ Մհեր Շիրինյանին, ով խոստանում է իբր լուծել հարցը և կարճ ժամկետներում նոր քննություն նշանակել՝ ասելով. «Դե թղթերը կորցրել են, կորցրել են… նոր քննություն կնշանակենք»։ Կարճ ժամկետն էլ 1,5 ամիսն էր։ Երկրորդ քննությունը ևս անցնում է նախորդի սկզբունքով։ Վարչության պետ Շիրինյանը այդ օրերին արձակուրդ մեկնելուց առաջ հրահանգել էր Ասատրյանի գործով ոչինչ չձեռնարկել, մինչև իր վերադարձը։ Սակայն, նրա վերադարձից հետո տեղի է ունենում ամենաանսպասելին. հենց նույն օրը կրճատվում է այն հաստիքը, որի համար դիմել էր Ս․ Ասատրյանը։


Մեզ դիմած անձը պնդում է, որ նրա հետ այս կերպ են վարվել, քանի որ հրաժարվել է տվյալ պաշտոնի համար «մի բան տալ»։ Նա պնդում է, որ կարող է նորից քննությունները հանձնել միայն համապատասխան հանձնաժողովի ներկայությամբ, բայց այլևս չի ցանկանում ծառայել ՊՆ-ում, նա ուղղակի ցանկանում է ապացուցել, որ ինքը ունի համապատասխան գիտելիքներ։

 

Այս դեպքը ցույց է տալիս, թե ինչ իրավիճակ է տիրում ՀՀ Պաշտպանության ոլորտում։ Ստացվում է՝ համակարգային կոռուպցիան ու կաշառակերությունը բանակից համառորեն չի վերանում կամ չեն ցանկանում վերացնել։ Սեյրան Օհանյանի ղեկավարած կառույցի որոշ ծառայողներն ու աշխատողները չեն գիտակցում հայրենիքին ծառայելու իրենց պարտականության կարևորությունը։ Միգուցե Սեյրան Օհանյանը տեղյակ չէ, թե ինչ է կատարվում ՊՆ-ում։

 

Քրիստինա Աղալարյան