«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Խոսելով Մանե Թանդիլ յանի՝ ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի պաշտոնից հրաժարվելու մասին, պատգամավորը նշեց, որ Թանդիլ յանն այդ մասին հրապարակավ հայտարարել է, հրապարակավ էլ հրաժարականի հետ կապված հարցը քննարկվել է: Խոսելով «Ելք» դաշինքի ղեկավարի թեկնածուի ընտրության մասին՝ նա նշեց, որ այդ հարցն այլևս առաջնային չէ, քանի որ այն ավելի լայն կոնտեքստի շրջանակներում է քննարկվում: Եվ կախված նրանից, թե ինչպես կավարտվեն այդ քննարկումները, այդ ժամանակ ավելի հստակ կերևա, թե խմբակցության ղեկավարի հարցը որքանով է ակտուալ: «Դաշինքը հուշագիր է կնքել, որի 4–րդ կետի համաձայն՝ կուսակցությունները պարտավորվել են մեկ կուսակցություն դառնալու շուրջ քննարկումներ սկսել: Նախկինում նման փորձ արվել է, սակայն այն հաջող չի ընթացել:
Բայց առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին ընդառաջ իրավիճակ է փոխվել, պայմաններ են փոխվել, և հիմա քաղաքական ուժերը փորձում են հասկանալ՝ միասի՞ն են գնալու ընտրությունների, թե՞ առանձին–առանձին: Այս քննարկումներն են ընթանում, բայց դրանք տեղի են ունենում շատ հանգիստ ու հանդարտ մթնոլորտում: Մենք գործընկերներ ենք, մեկ տարի աշխատել ենք միմյանց հետ և շատ հարգալից ենք միմյանց վերաբերվում»,– ասաց Լ. Նազարյանը:
Որպես միասնականության հավաստիացում, նա շեշտեց, որ ԱԺ–ում «Ելք» դաշինքի պատգամավորները նիստերի ժամանակ միասնական են քվեարկում: Իր ամուսնու՝ պետական գյուքի կառավարման վարչության պետի պաշտոնում նշանակվելու առիթով մամուլի հրապարակումների մասին Լ. Նազարյանն ասաց, որ այնպես է ստացվել, որ իր ամուսինը ՊԵԿ–ում հրապարակային կերպար չի եղել, բայց նրա ֆեյսբուքյան գրառումներն ու հրապարակված գրառումները դիտելուց անգամ պարզ կդառնա, որ Ն. Բաբայանը «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության հիմնադիր անդամներից է և մշտապես ներգրավված է եղել ՔՊ–ի բոլոր գործընթացներում: «Նարեկը բոլոր ընտրությունների, քարոզարշավների, ինչպես նաև համաժողովրդական շարժման ակտիվ մասնակիցներից է եղել: Եվ ՔՊ–ում չկա գեթ մեկ հոգի, ով ինձ և Նարեկին չընկալի որպես առանձին և ինքնուրույն անձերի: Այսինքն, մենք այնտեղ վաղուց չենք ընկալվում որպես ամուսիններ: Իսկ Նարեկը նշանակվել է այդ պաշտոնում, որովհետև մեր թիմի լիարժեք անդամ է, ոչ թե որովհետև իմ ամուսինն է»,– ասաց Լ. Նազարյանը: Նա, բացելով փակագծերը, նշեց, որ ոչ թե ինքն է իր ամուսնու համար միջնորդել, այլ իր ամուսինն է տիկին Նազարյանին ծանոթացրել ՔՊ–ի անդամների հետ: Այսինքն, ինքը չէր կարող միջնորդել, որպեսզի ամուսնուն պաշտոն տան: «Բացարձակ: Բացի այդ, ես մաքրության համար պատասխանատու անձին, վարորդին անգամ չեմ միջնորդում, որ աշխատանքի ընդունեն, ուր մնաց այդ պատասխանատու պաշտոնի համար միջնորդեի: Ընդհանրապես, ես դեմ եմ որևէ միջնորդության, եթե խոսքը չի վերաբերում քաղաքացու իրավունքի պաշտպանությանը: Եվ երբ ես նույնիսկ իմանում եմ, որ մարդուն անարդարացիորեն հանել են աշխատանքից, ապա ընդամենը միջնորդում եմ, որ եթե հնարավոր է՝ վերանայեն որոշումը: Բայց ես երբեք չեմ դիմել որևէ նախարարի կամ որևէ պաշտոնյայի այս կամ այն քաղաքացու աշխատանքի ընդունելու համար»,– ասաց Լ. Նազարյանը: Խոսելով վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի՝ «ով մեզ հետ չէ, մեզ դեմ է» արտահայտության մեջ պարտադրանքի տարրեր պարունակելու մասին, ինչն էլ չկարողացավ շրջանցել Մանե Թանդիլ յանը և հայտարարեց նախարարի պաշտոնը լքելու մասին, Լ. Նազարյանն ասաց, որ վարչապետի խոսքը պատասխանատվությունը ստանձնելուն է վերաբերել: Եվ չնայած դրան, ինքը շատ հարգալից է վերաբերվում Թանդիլ յանի այդ քայլին: Եվ քանի որ կուտակային կենսաթոշակային համակարգի «պարտադիր» բաղադրիչը հուլիսի 1–ից ուժի մեջ մտնելու մասին որոշումը նախարարի սկզբունքներին դեմ է եղել և նա չի ցանկացել այդ ծրագիրը փաստացի իրականացնողը լինել, ապա ճիշտ է վարվել, որ հրաժարական է տվել: «Կարծում եմ՝ նախկին կառավարությունում որևէ մեկը չէր էլ կարող պատկերացնել, որ կարող է նախարարներից որևէ մեկը քննարկվող հարցերին դեմ արտահայտվել:
Բայց նաև կա մյուս կողմը, որ ասում ենք՝ հարկավոր է միասնական պատասխանատվություն կրելու հարցը պահել: Եվ եթե մարդ կա, ով դեմ է կառավարության ծրագրերից որևէ մեկին, ուրեմն պետք է չշարունակի այդ պայմաններում աշխատել»,– ասաց Լ. Նազարյանը: Հարցին, թե այդ դեպքում չի՞ ստացվում արդյոք, որ պետք է պարտադրանքի ուժով, սեփական սկզբունքներն ու մոտեցումները մի կողմ դնեն ու ստիպված լինեն այս կամ այն հարցին կողմ քվեարկել, պատգամավորն ասաց «Ինչ է նշանակում պարտադրանքի ուժով կողմ քվեարկել: Եթե մարդիկ դեմ են, թող դեմ քվեարկեն»: Խոսելով ՔՊ–ի անդամներին քննադատելու համար «ֆեյքերի» զոհը դառնալու մասին, որը նաև այլ խոսքով՝ խոսքի ազատության վրա ճնշում գործադրելու պարզ օրինակ է, պատգամավորն ասաց. «Ես չգիտեմ, թե որտեղից են այդ ֆեյքերը ձևավորվում: Եվ նույնիսկ իմ մասին գրառումներն եմ պատահական տեսնում, եթե դրանք իմ պատին դրված չեն լինում: Եվ ինչ իմանանք, թե ովքեր են այդ ֆեյքերը, ինչ նպատակի են ծառայում և ինչ մոտիվացիա ունեն: Դրանք մեր կողմից չեն խրախուսվում, և մենք ընդհանրապես կապ չունենք նման երևույթների հետ»,– ասաց Լ. Նազարյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում