«Հայոց Արծիվներ. Միասնական Հայաստան» կուսակցության Առաջնորդ, «Հայոց Արծիվներ» կամավորական ջոկատի հրամանատար, գնդապետ՝ Խաչիկ Ասրյանը պատասխանել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևին։
«Խառնածին Ադրբեջանի սուլթան, ինքնասիրահարված Իլհամ Ալիևը երեկ հերթական զառանցանքով է հանդես եկել՝ Զանգեզուրը, Սևանը, Երևանը ներկայացնելով իրենց պատմական տարածքներ (մեջբերում՝ Իլհամ Ալիևի խոսքից. «… Որովհետև բոլորը, այդ թվում՝ համաշխարհային հանրությունը, քաջատեղյակ են, որ 1920 թվականի նոյեմբերին մեր պատմական հողը՝ Զանգեզուրը, անջատվեց մեզնից և միացվեց Հայաստանին։ Նույնպես և Գյոյչան (նկատի ունի Սևանա լիճը-խմբ.): Իրավան (Երևան-խմբ.) քաղաքը Հայաստանին է փոխանցվել 1918 թվականի մայիսի 29-ին։ Այսինքն, մենք, ինչպես ասում են, շատ պատճառներ ունենք՝ չճանաչելու Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը։ Բայց, չնայած դրան, հանուն ապագա խաղաղության, հանուն երկրների հարաբերությունների բարելավման, մենք պատրաստ ենք դրան։ Բայց ես չեմ կարող երաշխավորել, որ վեց ամսից այդպես կլինի։ Չեն ուզում, լավ, թող չլինի։ Հետո կտեսնենք, թե ինչ կլինի»):
Ա՛յ հոտած, հայերից միշտ սարսափող և հայերի առաջ միշտ կզացող, խառնածին ադրբեջանցի, Էրդողանի ստրո՛ւկ Իլհամ, դու կարծում ես, որ, եթե 2020 թվականի սեպտեմբեր-հոկտեմբեր-նոյեմբերյան արցախա-ադրբեջանական հերթական պատերազմի 1-ին ճակատամարտը, որը կազմակերպել էին Թուրքիան, Անգլիան ու ԱՄՆ-ն, այսինքն՝ ՆԱՏՕ-ն, ձեր օգտին եղավ և գրավեցիք Արցախի հայկական պատմական տարածքները, ներխուժեցիք Հայաստանի տարածք, ապա դու արդեն Զանգեզուրում, Սևանում, Երևանում ես, մուղամ ես լսում, իսկ քո գլխավերևում թուրքական սատկած բայրաքթարները քո հանգիստն են ապահովո՞ւմ:
Իլհա՛մ, հայրդ քեզ չի պատմե՞լ հինավուրց և Քրիստոնյա Հայ ազգի անկոտրում Ոգու մասին, քեզ չի ասե՞լ, թե 20-րդ դարավերջի 90-ականների սկզբից ձեր ողորմելի բանակի զինվորները, սպաները, կամավորականները, ձեր բարոյալքված ու վախկոտ իշխանությունը, հորդ գլխավորությամբ, ինչպիսի խայտառակությամբ էին փախչում անպարտելի Հայ ֆիդայիների ու երկրապահների, նորաստեղծ կազմավորված Հայոց Ազգային Բանակի առջևից:
Թուրքիայի նախագահ Էրդողանի անձնական կարիքները բավարարող ծաղրածո՛ւ Իլհամ, 2020 թվականի սեպտեմբեր - հոկտեմբեր - նոյեմբերյան պատերազմի 1-ին ճակատամարտը, որը ՆԱՏՕ-ի անդամ, 350.000-անոց բանակ ունեցող Թուրքիան անձամբ ղեկավարեց և հաղթեց, մտածում ես, որ դու ես հաղթե՞լ, որ մի հատ էլ փորձում ես Հայ ազգի անպարտելի Ոգին թուլացնել՝ ինչ-որ խաղաղության պայմանագրի, տարածքային ամբողջականության փոխադարձ ճանաչման մասին խոսելով։
Արա՛, Իլհամ, դու այդքան ապո՞ւշ ես, չես տեսնո՞ւմ, որ շուտով հայերի ոխերիմ թշնամի Թուրքիա կոչվող պետությունը պառակտվելու է՝ պահպանելով միայն իր մայրաքաղաքը, որ հորինված Ադրբեջան կոչվող պետությունն ուղղակի ոչնչանալու է՝ պահպանելով միայն Բաքուն, իսկ Քրիստոնյա Հայաստանն, իր անձնազոհ հայորդիներով, ազատագրելու և վերականգնելու է իր պատմական տարածքները, ասել է թե՝ Հայկական ամբողջ բարձրավանդակը՝ քեզ հատկացնելով ընդամենը Կասպից ծովի ափերում ձկնորսի աշխատանք։
Բամբակի մեջ մեծացած փափկասո՛ւն Իլհամ, Բաքվում շատ շուտով սպասիր 44-օրյա պատերազմին ուղղակի մասնակցած և Արցախի Մարտունին, Ճարտարը կյանքի գնով անառիկ պաշտպանած «Հայոց Արծիվներին» և նրա Հրամանատարին։
Եվ վերջում, Իլհա՛մ, քեզ եմ ուղարկում Մեծ Հայաստանի 2031 թվականի քարտեզը, որտեղ Ադրբեջանը հանդես է գալիս Մեծ Հայաստանի կազմում՝ որպես ինքնավար մարզ»։
