«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանի դիտարկմամբ, «Տավուշը՝ հանուն Հայրենիքի» շարժումն այս պահին բարդ փուլում է: «Հասարակության ընդդիմադիր շերտի մեծ մասի մոտ այն տպավորությունն է, որ պետք է շատ արագ այս ամենին վերջ տրվի: Դա շատ բարդ է, նույն ընդդիմադիրները պետք է շատ լավ հասկանան, որ Նիկոլ Փաշինյանը իշխանությունից հրաժարվելու համար երբևիցե չի գնա որևէ զիջման: Շարժման առաջնորդները և կողմնակիցները պետք է հասկանան, որ դա կարող է մի փոքր ավելի երկար տևել, քան իրենք սպասում էին: Պետք է հաշվի առնել մեկ կարևոր հանգամանք ևս, որ շարժումը ղեկավարվում է հոգևոր առաջնորդի կողմից, և նա, լինելով եկեղեցական, չի կարող պղծության կոչերով հանդես գալ:Ի տարբերություն Բագրատ Սրբազանի, Նիկոլ Փաշինյանը չէր վարանում շանտաժել հանրապետականներին, որպեսզի վերջիններիս ներկայացուցիչները քվեարկեն իր թեկնածության օգտին՝ որպես Հայաստանի վարչապետի: Նույն Նիկոլը խաբեց հանրապետականներին, և 2018 թ.-ի դեկտեմբերին պարտադրեց, որ նրանք գնան արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Համբարյանը:

Նրա ձևակերպմամբ, ընդդիմադիրները պետք է հասկանան, որ գործ ունեն ստախոս, կեղծարար, մանիպուլ յանտ և հանցագործ տարր հանդիսացող Նիկոլ Փաշինյանի հետ: «Պատահական չեմ ասում հանցագործ, Փաշինյանի՝ իշխանությունից կպած մնալու պատճառներից մեկը իր հանցագործություններն են, որոնք նա գործել է Հայաստանի Հանրապետության և հայ ժողովրդի դեմ: Նա շատ լավ գիտի, որ իշխանությունից հրաժարվելու պարագայում լավագույն դեպքում իր ապագան բանտում է լինելու: Որպեսզի նա, իր համախոհների մեծ մասը, ընտանիքի անդամները բանտերում չհայտնվեն, նա հիմա կառչած է պաշտոնից: Լինելով հակապետական, հակահայկական տարր՝ Նիկոլ Փաշինյանն առաջնորդվում է հետևյալով՝ չկա զոհ, չկա հանցագործ: Նա ամեն ինչ անում է Հայաստանի Հանրապետությունը վերջնականապես կործանելու համար: Իր բոլոր խաղաղասիրական թեզերն ընդամենը լավ կենացներ են:

Իր խաղաղասիրական թեզերը նորմալ և գովելի կարող են լինել, եթե այդ թեզի հասցեատեր Ադրբեջանը ևս այդպես է մտածում: Բայց Ադրբեջանը Նիկոլ Փաշինյանի թեզերին չի արձագանքում խաղաղասիրությամբ: Որքան Փաշինյանը հրաժարվում է Հայաստանի պատմական տարածքներից, այդքան Ադրբեջանն ավելի է լկտիանում և Ադրբեջանում բացում է «Արևմտյան Ադրբեջան» հեռուստաընկերություն, որի բոլոր թողարկումները նվիրված են Հայաստանի տարածքներին: Բացահայտ տարածքային պահանջներ են ներկայացվում Հայաստանին, կեղծվում և խեղաթյուրվում է հայոց պատմությունը, Հայաստանին ներկայացվում են բազմաթիվ ծանր մեղադրանքներ: Եթե Հայաստանի բնակչության մի մասը Նիկոլին լսելով երազում է, որ թուրքի հետ պետք է ընկերություն և առևտուր անի, ապա ասեմ, որ դա ևս խաբկանք է: Ադրբեջանցին 60-70-ական թվականների ադրբեջանցին չէ»,-նշում է մեր զրուցակիցը:

Հիշեցնում է՝ Ադրբեջանի նախագահը շատ պարզ ասել է, որ հայ-ադրբեջանական, այսպես կոչված, բանակցությունների ժամանակ տեղի ունեցողը ադրբեջանական օրակարգն է, և իրենք կետ առ կետ առաջ են գալիս: «7-8 կետից բաղկացած ծրագիր է: Առաջինն Արցախն Ադրբեջանին հանձնելն էր, Նիկոլը դա մեծ հաճույքով արել է, երկրորդը անկլավների հարցն է, որ կիսով չափ արել է ու շարունակում է անել, երրորդը Հայաստանի սահմաններից հայկական բանակի դուրսբերումն է, որն անում է և անելու է՝ ներկայացնելով, թե իբր սահմանապահները պետք է հսկեն, չորրորդը միջազգային օրակարգից Հայոց ցեղասպանության հարցը հանելն է, հինգերորդը՝ Հայկական բանակի կազմալուծումը, որովհետև Ադրբեջանը թույլ չի տալու, որ Հայաստանն ունենա հարձակողական տեխնիկայով բանակ, այն լինելու է ոստիկանության ավելի պրոֆեսիոնալ ստորաբաժանում, որի նպատակն է լինելու Նիկոլի «ջանդակը» պաշտպանելը, դրանք ոչնչով չեն զիջելու կարմիր և սև բերետավորներին, վեցերորդը՝ Սահմանադրության, Անկախության հռչակագրի և հայկական զինանշանի փոփոխությունը, յոթերորդը՝ ադրբեջանցիների «վերաբնակեցումը» Հայաստանում: Տարբեր տվյալներով, պաշտոնական Բաքուն պարտադրելու է կապիտուլ յանտ ոչնչություն Նիկոլին համաձայնել և Հայաստանում բնակեցնել 300 հազարից մինչև մեկ միլիոն ադրբեջանցիների: Դա աղետալի հետևանքներ կունենա»,-շեշտում է քաղաքագետը:

Ներկա իրավիճակում, ըստ Համբարյանի, Նիկոլ Փաշինյանն իր բոլոր պարտությունները, խայտառակ զիջումները և նվաստացումները, որոնք նա անում է Ալիևի պարտադրանքով, փորձում է ներկայացնել որպես մեծ ձեռքբերում և հաջողություն. «Վերջում կլինի հետևյալը՝ Նիկոլ Փաշինյանը կկործանի Հայաստանի Հանրապետությունը վերջնականապես, իր ընտանիքով կփախնի, օրինակ՝ Կանադա, իր թիմակիցներին կթողնի մեն-մենակ, բայց ամենակարևոր խնդիրը լուծված կլինի՝ Հայաստանի Հանրապետություն, որպես այդպիսին, չի լինի, որ հանկարծ որևէ մեկը Նիկոլ Փաշինյանին մեղադրի Հայաստանի Հանրապետության կործանման և նրա դեմ գործունեության մեջ»:

Մեր զրուցակիցն անդրադառնում է նաև Նիկոլ Փաշինյանին իմպիչմենտ հայտարարելու գործընթացին՝ կարծիք հայտնելով, որ այն վտանգավոր է ընդդիմադիրների համար: «Բագրատ Սրբազանի խորհրդատուներին խորհուրդ կտամ վերջ տալ այդ թեմային անդրադառնալ, քանի որ դա ամբողջությամբ Նիկոլի օրակարգի մեջ տեղավորվող հարց է: Բագրատ Սրբազանն ասում է, որ բանակցել է Իշխան Զաքարյանի հետ, և նա համաձայն է: Այո, համաձայն է, որովհետև այդ գաղափարն ամբողջությամբ տեղավորվում է Նիկոլի քաղաքականության մեջ՝ մաշելու այս շարժումը: Կստորագրեն, գործընթացն ուժի մեջ կմտնի: Այն հարյուր տոկոսով տապալվելու է, բայց որոշակի ժամանակ տևելու է, իշխանությունն էլ ասելու է՝ սպասեք, ինչո՞ւ եք հակաօրինական գործունեություն ծավալում: Ձեր ուզածն իմպիչմենտն էր, գնում ենք դրան: Այդ դեպքում երկու-երեք ամսվա ընթացքում այս շարժումը ոչ միայն կմարի, այլ կվարկաբեկվի: Նիկոլի ուզածն այդ է, որ իմպիչմենտի միջոցով ուղղակիորեն փչացնի Բագրատ Սրբազանին: Սա սխալ ուղի է, վտանգավոր և ինքնաոչնչացնող քաղաքական գիծ Սրբազանի համար»: Մյուս կողմից՝ իշխանական թիմում, կարծես, ներքին անհանգստություններ կան: Քաղաքագետը դա շատ բնական է համարում:

«2024 թ.-ի մայիսի 9-ին Հանրապետության հրապարակում եթե ոչ ավելի, ապա նաև պակաս էլ չէր այն մասսայից, որը Նիկոլը 2018 թ.-ի ապրիլի 23-ին կամ մայիսի 8-ին հավաքել էր հրապարակում: Անմակարդակ, անդաստիարակ, խուլիգան ոճով, վարկաբեկող, անձնական վիրավորանքներ պարունակող քայլիստների մեկնաբանությունները ցույց են տալիս նախ՝ իրենց մակարդակը, երկրորդը՝ իրենց վախերը: Իրենց խորհուրդ տամ՝ երբեք մի ասա երբեք, դա կյանքի ամենակարևոր կանոններից մեկն է: Մայիսի 9-ի երեկոյան գրեթե բոլոր քայլիստները՝ փոքրից մեծ, նկատի ունեմ իշխանության ներսում իրենց կարգավիճակը, սկսեցին իրենց սոցցանցային էջերում Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող կապիտուլյանտի նկարը տեղադրել և գրել, որ նա լեգիտիմ ընտրված վարչապետ է: Այս շարժման ընթացքում դա որևիցե մեկը երբեք չի քննարկել: Ինձ հետաքրքիր է, թե այդ տգետ ու մանկամիտ բառակապակցության հեղինակը, որը պարտադրել էր բոլորին գրել ու տարածել այդ հիմարությունը, հիշո՞ւմ է, որ 2017 թ.-ի ԱԺ ընտրությունների արդյունքները Նիկոլ Փաշինյանն առաջիններից է ընդունել:

Նա 2017 թ.-ի ԱԺ ընտրությունները համարել է լեգիտիմ, ՀՀԿ-ի հաղթանակը համարել է օրինական: Բայց, չգիտես ինչու, 2018 թ.-ին նաև ԱԺ ամբիոնից ճղճղում էր, որ ՀՀԿ-ի մեծամասնությունն ԱԺում չի համապատասխանում ժողովրդի ներկայիս քաղաքական սիմպատիաներին: Հիմա նույնը կարող ենք ասել: 2021 թ.-ին ժողովրդի կողմից ընտրված Նիկոլ Փաշինյանին ընտրել է Հայաստանի ընդհանուր ընտրողների ընդամենը 27-28 տոկոսը, և առանց ամոթի նա իրեն ժողովրդի կողմից ընտրված է հռչակում: Հիմա համարում է, որ իր նորանոր չարագործություններից հետո լեգիտի՞մ է: Նա լեգիտիմ չէ: 2018 թ.-ի հոկտեմբերին նա էր ԱԺ ամբիոնից ճղճղում, որ պետք է արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ կազմակերպել, որովհետև ԱԺ կազմը չի համապատասխանում հասարակության մոտ ձևավորված ներկայիս քաղաքական սիմպատիաներին, նույնն էլ հիմա կարող ենք նշել: 2018 թ.-ի հոկտեմբերին մեր ԱԺ կազմը չէր համապատասխանում հանրության քաղաքական կողմնորոշումներին, և դա ճիշտ էր այդ առումով: 2021 թ.-ի արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքներով ձևավորված ներկայիս ԱԺ կազմը բացարձակ չի համապատասխանում քաղաքական այն նախընտրություններին, որ կա հասարակության մոտ: Նիկոլ Փաշինյանը, այո, պետք է հեռանա»,-եզրափակում է Գագիկ Համբարյանը:

ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ