Հայաստանն արագ տեմպերով ՀԱՊԿ-ից տեղափոխվում է դեպի Հյուսիսատլանտյան դաշին։ Այն մասին, թե դա ինչպես է ազդում երկրի ազգային անվտանգության վրա, EADaily-ի հետ զրուցել է հրատարակության ղեկավար-գործընկեր, «Վերելք» տեղեկատվական և վերլուծական կենտրոնի փորձագետ Վիգեն Հակոբյանը։
«Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի երկիր է: Պաշտոնական Երևանը քայլեր է ձեռնարկում դեպի դաշինք։ Սա նշանակու՞մ է, որ Հայաստանը կարող է ընկնել Թուրքիայի ազդեցության գոտի»,-հարցնում է պարբերականի լրագրողը։
«Հայաստանը գտնվում է թուրքական ազդեցության ոլորտում՝ անկախ որոշակի երկրների ու դաշինքների նկատմամբ իր գործողություններից ու քայլերից։ Ավելի ճիշտ, Հայաստանը ֆիզիկապես բաժանում է թուրքական ազդեցության ոլորտը և սահմանափակում Անդրկովկասով։
ՀԱՊԿ անդամ Թուրքիայի և Ադրբեջանի համար Հայաստանի կարգավիճակը թեև այժմ «սառեցված է», բայց դեռևս Ռուսաստանի, Բելառուսի, Ղազախստանի, Ղրղզստանի և Տաջիկստանի անվտանգության միասնական համակարգի մաս է։ Ուստի, նրանք չեն կարող ուղղակիորեն և լրջորեն հարձակվել Հայաստանի վրա՝ առանց անհարկի ռազմական ռիսկերի մեջ ներքաշվելու։
Բայց եթե Հայաստանի կարգավիճակն, ասենք, այնքան «սառեցվի» ՀԱՊԿ-ում, որ նրանից «պոկվի», ապա թյուրքական տանդեմը կհայտնվի իր ողջ փառքով։ Կորցնելով Ռուսաստանի «միջուկային հովանոցը»՝ Հայաստանը ինքնաբերաբար հայտնվում է Թուրքիայի սպառնալիքի տակ՝ որպես ՆԱՏՕ-ի անդամ, հարևան, ենթադրաբար, չեզոք Ադրբեջանի և նույնիսկ «բարեկամ» Իրանի ու Վրաստանի կողմից։
Եթե նույնիսկ պատկերացնենք, որ ինչ-որ հեռավոր ապագայում Հայաստանը եթե գոյատևի, կընդունվի ՆԱՏՕ-ի կազմում, դա չի նշանակի, որ նա գոյատևելու է՝ որպես երկիր և քաղաքակրթություն։ Ընդհակառակը, դա կնշանակի ՆԱՏՕ-ի խոշոր անդամ հարևան Թուրքիայի կողմից երաշխավորված գրավում մեկ տասնամյակի ընթացքում:
Հայաստանի վրա Թուրքիայի ազդեցությունը պայմանավորված է Թուրքիայի նկատմամբ Հայաստանի կառավարության վարած քաղաքականությամբ։ Եթե Փաշինյանի ընտրողները չեն ցանկանում, որ Հայաստանը լինի տարածաշրջանում թուրքական ազդեցության սահմանափակող, իսկ աշխարհաքաղաքական գնահատականով՝ Ռուսաստանի (և Իրանի) «ֆորպոստ» տարածաշրջանում, ապա այն կդառնա Թուրանի միջանցքի մի մասը։
Ուրիշ տարբերակ չկա։
Հետևաբար, եթե Փաշինյանը որոշի բացել սահմանները Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ, թուրքերին ու ադրբեջանցիներին իր կամքով թույլ տա մուտք գործել Հայաստան, նույնիսկ նրանց փոխանցի որոշ անկլավային գյուղեր ու միջանցքներ, Թուրքիայի ազդեցությունը Հայաստանի վրա երկրաչափական աճ կունենա։ Եվ ՆԱՏՕ-ն կողջունի դա»,-ասում է Վիգեն Հակոբյանը։
