«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Պաշտպանության նախկին նախարար Դավիթ Տոնոյանն օրերս հանդես է եկել հայտարարությամբ: Այդ հայտարարությանն անցնելուց առաջ պարզապես հիշեցինք, թե նա որքան ուրախ էր, որ արագորեն միացել է իշխանության եկած Նիկոլ Փաշինյանի «թավշյա» թիմին: Այն ժամանակ նա ամենևին չէր մտատանջվում այն հարցերից, որ միգուցե ինքը իդեալական «քավության նոխազ» է Նիկոլ Փաշինյանի համար, ինչպիսի դերում հայտնվել է հիմա, ի լրումն՝ բանտում: Իսկ մինչ Դավիթ Տոնոյանը բանտում է, Փաշինյանի իշխանության կարկառուն ներկայացուցիչ, ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերի հանձնաժողովի ու նաև քննիչ հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանը «Հանրային» հեռուստաընկերությանը հարցազրույց է տալիս ու...

Ու, որպես հետևանք, Դավիթ Տոնոյանը բանտից հայտարարություն է տարածում, որի մեջ մասնավորապես նշում է. «Քաղաքական շահարկումներ ու բամբասանքներ՝ փաստերի փոխարեն... 2024 թվականի հունվարի 11-ին Հանրային հեռուստաընկերության եթերում ՀՀ ԱԺ Պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանը, պատասխանելով 44-օրյա պատերազմում պարտության պատճառների վերաբերյալ «համապարփակ հարցին», արել է հայտարարություններ, որոնք հաստատել են 44օրյա պատերազմի հանգամանքների ուսումնասիրման նպատակով ստեղծված քննիչ հանձնաժողովի իրական նպատակների վերաբերյալ նախկինում բազմիցս արտահայտված իմ մտահոգությունները:

 ...Հատկանշական է, որ Անդրանիկ Քոչարյանի հայտարարությունները ոչ միայն բամբասանք ու զրպարտանք պարունակող քաղաքական շահարկումներ են, այլև հակասում են ՀՀ «Ազգային ժողովի կանոնակարգ» սահմանադրական օրենքի 23-րդ հոդվածի 2-րդ մասի պահանջներին, որով հստակ ձևակերպված է, որ քննիչ հանձնաժողովի քննության առարկա չեն կարող հանդիսանալ նախնական քննության կամ դատավարության որևէ այլ փուլում գտնվող հարցերը, ինչպես նաև այն հարցերը, որոնք հաստատվել կամ հերքվել են օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտով...»: Բայց ամենից հետաքրքիրը Անդրանիկ Քոչարյանի հարցազրույցային ելույթից Դավիթ Տոնոյանի արած հետևությունն է. «Հաստատվում են դեռևս ԱԺ քննիչ հանձնաժողովի բաց նիստում բարձրաձայնված այն մտահոգություններս, որ 44-օրյա պատերազմի քննիչ հանձնաժողովի նախագահն իր ողջ գործունեության ընթացքում, իրական քննության փոխարեն, զբաղված է եղել պարտությունը զինված ուժերի վրա «փաթաթելու» գործով, և հենց այդ տրամաբանությունից են բխում Հանրային հեռուստաընկերության եթերում հնչեցված զրպարտիչ և օրենքին հակասող հայտարարությունները»:

Տե՛ս, է՜... Կամ՝ ինչպիսի՜ անակնկալ: Իսկ եթե լուրջ, ապա Դավիթ Տոնոյանն, իհարկե, ամեն ինչ ճիշտ է ասում, բայց այդ ամենը բացարձակ նորություն չէ: Իսկ ի՞նչ է, ինչ-որ ակնկալիքներ կային, որ Նիկոլ Փաշինյանի պաշտոնավարման օրոք նրա ամենից ջերմեռանդ ներկայացուցիչներից մեկի՝ Անդրանիկ Քոչարյանի գլխավորած ինչ-որ հանձնաժողով, կոչվի այն «քննիչ», «վերաքննիչ», թե մեկ այլ կերպ, զբաղվելու էր իրականության և փաստերի վերհանմա՞մբ: Լո՞ւրջ: Ի սկզբանե էլ միայն ծայրահեղ միամիտ ու բացարձակ դյուրահավատ մարդը կհավատար, որ այդ «հանձնաժողովը» ստեղծվել է ինչ-որ այլ նպատակով: Քավ լիցի, ի շարս այլոց, մեր թերթն էլ բազմիցս նշել է, որ Անդրանիկ Քոչարյանի գլխավորած «քննիչ» հանձնաժողովը ստեղծվել է բացառապես կամ գլխավորապես այն նպատակով, որ Նիկոլ Փաշինյանին «մաքրի» 44-օրյա պատերազմի ու դրա հետևանքների համար մեղքից ու քաղաքական պատասխանատվությունից: Դա՛ է այդ «հանձնաժողովի» խնդիրը: Ու հենց դրանից ելնելով էին բանիմաց մարդիկ զգուշացնում, որ պետք չէ գնալ այդ հանձնաժողով, որ պետք չէ նման կանխակալ «կառույցի» հետ որևէ գործ ունենալ:

Նույնիսկ եթե դուք ներկայացնեիք ձեզ հայտնի ու հիմնավորված փաստեր, այդ հանձնաժողովն ամեն ինչ անելու էր դրանք խեղաթյուրելու, արված հայտարարությունները հօգուտ Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա իշխանության մեկնաբանելու, իրականությունը նենգախեղելու համար: Սա է: Ուրիշ բան չկար: Ու դեռ լավ է, որ Դավիթ Տոնոյանն էլ վերջապես հանգել է անխուսափելի հետևության: Ճիշտ է, հանգել է դրան մի քանի տարի «թավշյա» պաշտպանության նախարար լինելուց, պատերազմական աղետի «քավության նոխազ» դառնալուց և բանտում հայտնվելուց հետո: Մյուս կողմից՝ լավ է, որ Դավիթ Տոնոյանն իր տարածած հայտարարությամբ, ինչպես նշել է, ՀՀ գլխավոր դատախազի ուշադրությունն է հրավիրում օրենքի՝ վերը նշված կոպտագույն խախտման փաստի վրա: Հիմա «ինտրիգ» է առաջանում. Փաշինյանի գլխավոր դատախազը ծպտուն կհանի՞ յուրային Անդրանիկ Քոչարյանին վերագրվող խախտման առնչությամբ: Թե՞, ասենք, ինչպես ԲԴԽ-ն է ճգնում պաշտպանել կալանքի որոշումներ կայացնող դատավորներին, այնպես էլ գլխավոր դատախազն է նետվելու Անդրանիկ Քոչարյանին, իսկ մեծ հաշվով՝ իրեն նշանակած փաշինյանական իշխանությանը պաշտպանելու: Մենք գիտենք, մեծ մասը գիտի այդ հարցի պատասխանը, իսկ գուցե մենք սխալվո՞ւմ ենք: Տեսնենք...

ԱՐՄԵՆ ՀԱԿՈԲՅԱՆ