Վերջին ժամանակահատվածում նկատվում է ինքնասպանությունների թվի աճ և երիտասարդացում: ԼՈՒՐԵՐ.com-ը այս թեմայի շուրջ փորձեց պարզաբանումներ ստանալ դատական հոգեբան, փորձագետ, ‹‹Ուղեկից›› հոգեբանական կենտրոնի ղեկավար Անի Վարդանյանից:
‹‹Եթե հաշվի առնենք 2010թ. հետո կատարված ինքնասպանությունների դատահոգեբանական փորձաքննությունների ստատիստիկան, ինչպես նաև 2010-ից առաջ առկա բազան, ակներև է, որ մենք ունենք ինքնասպանությունների տարիքային շեմի նվազում, ինչը միանշանակ խոսում է տվյալ տարիքային խմբերի՝ ճգնաժամանային իրավիճակներում հակազդման, ոչ կառուցողական ելքերի միտվածության մասին: Սա նաև դաստիարակության, խնդիրները լուծելու արդյունավետ մոդելների և երեխաների մոտ պատշաճ ռեսուրսներ ձևավորելու անկարողության հետևանք է››,-նշեց հոգեբանը:
Նրա խոսքով՝ դեռահասության, վաղ պատանեկության տարիքում արձանագրված ինքնասպանություններին մեծապես նպաստում է այդ տարիքային խմբի՝ սոցհարթակներին հասանելիությունը, որոշակի ֆիլմերում, անորակ սերիալներում ինքնասպանություների, բռնության տեսարանների և կրկնվող սյուժեների ներկայացման նկատմամբ վերահսկողության բացակայությունը:
‹‹Ինքնասպանությունների թվի աճին մի փոքր վերապահումով եմ մոտենում, քանի որ կա նման դեպքերի ակտիվ լուսաբանում, որը կարող է այդպիսի պատկեր ստեղծել, թեև քովիդը, պատերազմը նպաստել են նման դեպքերի թվի աճին››,-ասաց Վարդանյանը:
Նրա խոսքով՝ պատերազմից հետո ողջ մնացած զինծառայողները, արտահայտված մեղքի զգացում ունենալու ֆոնի վրա, որ իրենք ապրում են, իսկ իրենց ծառայակիցները՝ ոչ, կատարել են ինքնավնասումներ և ինքնասպանության փորձ: Նման դեպքեր առկա են նաև պատերազմում զոհվածների հարազատների շրջանում, ովքեր կյանքի իմաստի կորուստ ունեն:
‹‹Դատահոգեբանական փորձաքննությունների շրջանակներում հիմնականում խնդրի ուսումնասիրման ենթակա հարց է նաև, թե արդյոք որևէ մեկի գործողությունների հետևանքով է առաջացել այդ հոգեվիճակը, թե ոչ: Հոգեվիճակի պատճառահետևանքային կապի գնահատման արդյունքում նման կապ է հայտնաբերվում ավելի շատ զինծառայողների մոտ, քան քաղաքացիական կյանքով ապրող մարդկանց: Ազդող գործոններ են չգրված նորմերը, բարքերը: Չմոռանանք, որ նրանք փակ խումբ են, որտեղ ինչ-որ մեկի գործողությունների հետևանքով կարող են առաջանալ նվաստացման, արժանապատվության ոտնահարման խնդիրներ, որոնք էլ հաճախ հանգեցնում են նման հանգուցալուծման››,-եզրափակեց փորձագետը:
Սուսաննա Թամազյան
