Ղարաբաղ կոմիտեի անդամ Աշոտ Մանուչարյանը, խոսելով ներքաղաքական զարգացումներից, ասել է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին հերթական անգամ հաջողվեց արթնացնել մեր ժողովրդին: Նրա խոսքով՝ բանն այն է, որ ժողովուրդը անհույս և վհատված լքում էր երկիրը՝ այստեղ որևէ իմաստ և հեռանկար չտեսնելով, բայց կարևորագույն բան տեղի ունեցավ, որտեղ շատ մեծ է Րաֆֆի Հովհաննիսյանի դերը:
«Հերթական անգամ ունենք զարթոնքի վիճակում գտնվող երկիր և ժողովուրդ, և մի դրական կողմ՝ միանշանակ ասել, որ Րաֆֆի Հովհաննսիյանն է լիդերը, չկա նման բան», ասել է Աշոտ Մանուչարյանը՝ հավելելով, որ շատ հասարակական շերտեր զարթոնքի մեջ են, և այս իմաստով ինչ-որ ձևով կրկնվում է 2008-ը: Այն ժամանակ էլ շատ-շատերը չէին պաշտպանում Լևոն Տեր- Պետրոսյանին, բայց նրա քայլերը բերեցին նրան, որ նույնիսկ նրա գաղափարական հակառակորդները սկսեցին մտածել երկիրը նորմալ վիճակի բերելու մասին: Նա ասել է, որ դինամիկ վիճակը լավ է, և անկախ նրանից, ինչ կլինի, մեծ հեռանկարներ է խոստանում:
Նրա խոսքով՝ կա արտաքին մեծ շահագրգռվածություն, որ այս լարվածությունը շարունակական լինի, քանի որ երկու հիմնական խաղացողներ կան, մի խաղացողն իր թելադրանքը մեր իշխանություններին ներկայացրել է, և իշխանությունները համաձայնվել են այդ թելադրանքներին ամբողջությամբ ենթարկվել, մյուս կողմը աշխատումէ խոչընդոտներ ստեղծել, որ իշխանությունն ի վիճակի չլինի այս թելադրանքները իրականացնել:
Հայաստանը, նրա խոսքով, ամենախորքում Արևմուտքին է համաձայնություն տվել: Արևմուտքը չէր կարող կորցնել այն ձեռքբերումները, որ այստեղ ուներ, և հիմա Արևմուտքի հետ համաձայնությամբ մեր իշխանությունը մտավ բանակցությունների Ռուսաստանի հետ և համաձայնեց բոլոր առաջարկներին:
Նա նաև ասել է, որ մեզ ավելի շատ պետք է հետաքրքրի մի բան՝ փորձել ստեղծել մեր աշխարհը:
Զարթոնքը, ըստ նրա, շատ լայն է, որը կապված չէ կոնկրետ անձի որոշման, գործողության հետ, հանգրվանները կարող են տարբեր լինել: Աշոտ Մանուչարյանի դիտարկմամբ՝ Միացյալ Նահանգները հիմա շահագրգռված է, որպեսզի ստեղծվի ինստիտուցիոնալ հակադրման վիճակ, որը կարող է լինել հետևյալը. օրինակ՝ Երևանի ավագանու ընտրությունները վերածվեն Երևանի հեղկոմի /հեղափոխական կոմիտե/ ընտրությունների:
Նա նշել է, որ առայժմ մի խնդիր կա՝ մենք չենք կարողանում հասկանալ՝ ինչ ենք ուզում, մենք ուզում ենք այնպիսի տխուր բաներ, ինչպիսին մեզ աշխարհը ասել է՝ սահմանադրական կարգ, օրենքի գերակայություն, արդար ընտրություններ և այլն, այս ամբողջն առկա է Եվրամիությունում, որը գտնվում է ցնցումների մեջ, և այդ ամբողջն առկա չէ Չինաստանում, որը շատ արդյունավետ զարգանում է:
«Հայաստանում ինչ կատարվում է քաղաքական ոլորտում, տնտեսական լծակների վերբաշխման գործընթաց է: Քաղաքացիական դաշտը մերժում էր այսպիսի քաղաքականությունը, քանի որ ուզում էր կյանքի կոչել մեկ այլ բան՝ իրական քաղաքակություն: Քաղաքացիական հատվածի գոնե անկեղծ մասը ուզում է իրական քաղաքական գործընթաց, որը Հայաստանում հասունանում է: Հայաստանը այս առումով ավելի լավ վիճակում է՝ համեմատած Միացյալ Նահանգների հետ», ասել է Աշոտ Մանուչարյանը:
