Ինչպես հայտնի է՝ Ռոբերտ Քոչարյանի կալանքի հարցի վերաբերյալ դատական նիստերին զուգահեռ ակցիաներ էին տեղի ունենում, որոնց ակտիվ մասնակցություն էր ցուցաբերում ակտիվիստ Վարդգես Գասպարին: Համացանցում նրա մասնակցությամբ մի տեսանյութ հայտնվեց, որտեղ Գասպարին ոստիկանության հանդեպ անհարգալից տոնով էր խոսում, բղավում, վիրավորական խոսքեր ասում:
 
Աժ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Արմեն Խաչատրյանն այն կարծիքին է, որ օրենքի թերացում կա, ինչի հետևանքով ակտիվիստները իրենց թույլ են տալիս անհարգալից վերաբերմունք դրսևորել պետության ներկայացուցչի հանդեպ:
 
Ոստիկանության նկատմամբ հասարակության վերաբերմունքի և օրենքի բացի լրացման անհրաժեշտության մասին ԼՈՒՐԵՐ.com-ը զրուցեց պատգամավորի հետ:
 
-Պարո՛ն Խաչատրյան, ինչպե՞ս եք տեսնում քաղաքական ակցիաների ժամանակ ակտիվիստ-պետություն հարաբերությունների կարգավորման ձևը:
 
-Կոնկրետ իմ ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ չկարգավորված լինելու պատճառով առաջանում է նաև բռնություն, ոչ իրավաչափ վարքագծի դրսևորումներ ոստիականության նկատմամբ: Օրինակ՝ ոստիկանն իր ծառայողական պարտականություններն է կատարում և իր հասցեին հնչում են սեռական բնույթի հայհոյանքներ, և նա որևէ միջոցի չի դիմում, բայց, լինում են դեպքեր, որ ոստիակնության աշխատակիցն ուժ է կիրառում, քանի որ, այսպես ասած, համբերության բաժակը լցվում է: Իհարկե, դա նույնպես ոչ իրավաչափ է, այնուհետև այդ աշխատակիցը ենթարկվում է քրեական պատասխանատվության:
 
Հրատապ է այս խնդիրը լուծելը, կանոնակարգելը: Հրատապ է, որ ասենք՝ հարգելի՛ ՀՀ քաղաքացիներ, չի՛ կարելի իր ծառայողական պարտավորությունները կատարող իշխանության ներկայացուցչին հայհոյել կամ վիրավորել հասարակական վայրում, խոչընդոտել նրանց աշխատանքը: Սա կբերի նրան, որ կկանխարգելվեն նման դեպքերը, դրանց քանակը կքչանա:
 
Եթե մարդիկ իմանան, որ նման արարքների համար կենթարկվեն պատասխանատվության, այլևս չեն կրկնի: Երբ ես ասում եմ քրեական պատասխանատվություն, նկատի չունեմ խիստ պատիժներ սահմանել, նախատեսում եմ, որ տուգանքներ լինեն: Այստեղ ամենևին կապ չունեն ակտիվիստները կամ Գասպարին: Այստեղ խնդիրն ավելի խորն է, նման դեպքերը հանցավոր տարրերի կողմից են իրականացվում: Այս պայմաններում ոստիկանությունը ոչ բարվոք վիճակում է գտնվում, զուտ օրենսդրական տեսանկյունից: Կարծում եմ, որ ոստիկանությանը պետք է տալ որոշակի լիազորություններ, որպեսզի նա կարողանա համարժեք պատասխան տալ իրականացվող հանցավոր գործունեություններին: Այսօր մենք մենք ունենք հանցավորության նոր որակ, և որոշ հանցագործ տարրեր նաև դարբնոց են անցել կալանավայրերում: Այսօրվա ոստիկանության գործիքակազմը նրանց դեմ պայքարելու համար, մեղմ ասած, անարդյունավետ է:
 
-Ի՞նչ եք հասկանում հանցավորության նոր որակ ասելով:
 
-Այսօր հանցավոր տարրերը ունեն և՛ լավ դրամական միջոցներ, և՛ լավ փաստաբաններ, ինչու չէ՝ նաև իրավաբանական գրասենյակներ, լավ պաշտպանված են: Իրենց խոսքը կարողանում են տեղ հասցնել, իրենց կարծիքն արտահայտել լրատվամիջոցներով, սակայն ոստիկանությունն իր գործիքակազմով մնացել է հին վիճակում, կարելի է ասել՝ ավելի վատ:
 
Վերջին 10-12 տարիների ընթացքում հիմնական բարեփոխումները, որ իրականացվել են մարդու իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ, դրանց մի մասն իրականացվել է ոստիկանության լիազորությունների հաշվին: Ոստիկանությունը պետք է լինի ուժեղ, համարժեք այսօրվա հանցագործություններին:
 
-Թվում էր, որ հեղափոխությունից հետո հասարակության վերաբերմունքը ոստիկանության և առհասարակ պետության հանդեպ պետք է փոխվեր դեպի լավը: Որպես նախկինում այդ ոլորտի ներկայացուցիչ, այսօր տեսնո՞ւմ եք այդ դրական փոփոխությունները:
 
-Իհա՛րկե, շատ բան է փոխվել, այդ փոփոխությունը տեսանելի է և ակնհայտ, սակայն մենք պետք է հաշվի առնենք, որ ցանկացած հասարակարգում, ցանկացած հեղափոխությունից հետ, ցանկացած իշխանափոխությունից հետո հանցավորությունը կա ու կլինի: Այսինքն, այն հանցավորությունը, որ կապ չունի քաղաքականության հետ: Պետք է զգոն լինենք և չպետք է թուլանանք, մտածելով, որ հասարակության վերաբերմունքը փոխվել է իշխանության նկատմամբ և մեզ այլևս պետք չէ բարելավել ոլորտը: Զգոնությունը չպետք է թուլացնել, պետք է ձեռնարկել ամեն ինչ, որպեսզի ունենանք համարժեք ոստիկանություն, քանի որ հասարակության մեջ կան խմբեր, ովքեր պոտենցյալ ունեն իրավախախտումներ անելու:
 
-Ինչո՞ւ են յուրային ակտիվիստների դրսևորած վարքի վրա այսօրվա իշխանությունները աչք փակում, չեն դատապարտում և չեն հանդարտեցնում, օրինակ՝ Վարդգես Գասպարիի դեպքում:
 
- Չեմ կարող ասել. գուցե պատճառը պակաս տեղեկատվությունն է: Ես, գրեթե ամեն օր, հանդիպումներ եմ ունենում ոստիկանության աշխատակիցների հետ և քաջատեղյակ եմ իրավիճակին, խնդիրների: Եթե ես հանդես գամ օրենսդրական նախաձեռնությամբ՝ մանրամասն կներկայացնեմ իրավիճակը և կտեղեկացնեմ: Նախաձեռնություն ներկայացնելուց հետո և՛ պատգամավորները, և՛ կառավարությունը կարտահայտեն իրենց վերաբերմունքը: