Հարցազրույց «Ազգային անվտանգություն» կուսակցության նախագահ, ՀՀ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի նախկին խորհրդական Գառնիկ Իսագուլյանի հետ:

Պարո՛ն Իսագուլյան, «Հայ արիական միաբանության» ղեկավար Արմեն Ավետիսյանը հայտարարել է, որ տարիներ առաջ Ռոբերտ Քոչարյանին, Սերժ Սարգսյանին ու լուսահոգի վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանին է փոխանցել մի ցուցակ, որտեղ ներառված են եղել բարձրաստիճան պաշտոններ զբաղեցնող համասեռամոլների անունները /ըստ այդմ՝ համասեռամոլներ կային ինչպես նախագահական ապարատում, այնպես էլ կառավարության վերնախավում և պետական այլ կարևոր օղակներում-խմբ./:

Այն տարիներին Դուք Ռոբերտ Քոչարյանի՝ ազգային անվտանգության հարցերով խորհրդականն էիք, և եթե նման ցուցակ իսկապես եղել է, Դուք պետք է որ դրա մասին տեղյակ լինեիք: Նման ցուցակ Ռոբերտ Քոչարյանին փոխանցվե՞լ է:

Այո՛, «Հայ արիական միաբանության» ղեկավար Արմեն Ավետիսյանը պաշտոնապես ինձ հանձնել է նամակ, որի բովանդակության մեջ նման ցուցակներ ներառված են եղել: Այդ նամակները հասցեագրված էին 2 հոգու՝ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին ու այն ժամանակվա պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանին:

Արմեն Ավետիսյանի կողմից նշվել էր, որ ցուցակները Անդրանիկ Մարգարյանին ևս փոխանցվել է:

Անդրանիկ Մարգարյանին, որքանով տեղյակ եմ, Արմեն Ավետիսյանը նամակները առձեռն է փոխանցել: Ինձ պաշտոնապես տրվել է նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին ու այն ժամանակվա պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանին հասցեագրված նամակներ: Ես այս պարագայում ընդամենը փոխանցողի դերում պիտի հանդես գայի:

Իսկ ի՞նչ ճակատագիր ունեցան այդ նամակները:

Իմ կողմից հարցի մասին զեկուցվել է, նամակներից մեկը փոխանցվել է հասցեատիրոջը, մյուսը՝ ոչ, քանի որ զեկուցելուց հետո համապատասխան օղակները նպատակահարմար չեն գտել փոխանցել նամակը հասցեատիրոջը: Նամակների հետ կապված՝ այլ հարցի չեմ պատասխանելու:

Բայց հարցն արդեն ծնվել է՝ հնարավոր չէ չտալ՝ հասցեատերերից ո՞վ չի ստացել նամակը՝ Ռոբերտ Քոչարյա՞նը, թե՞ Սերժ Սարգսյանը:

Չեմ կարող ասել:

Դատելով այն բանից, որ ինքը՝ Արմեն Ավետիսյանը, ժամանակին համոզված ասում էր, թե Ռոբերտ Քոչարյանը համասեռամոլ պաշտոնյաների ցուցակը ստացել է, բացի այդ՝ Դուք այն ժամանակ Ռոբերտ Քոչարյանի խորհրդականն էիք, մնում է ենթադրել, որ այն չի հասել Սերժ Սարգսյանին: Այդպե՞ս է:

Դա Ձեր ենթադրությունն է: Ես ընդամենը մի բան կարող եմ ասել, որ Արմեն Ավետիսյանը շատ կարևոր գործ էր անում:

Արմեն Ավետիսյանը «Ժողովուրդ» թերթի հետ զրույցում նախօրեին ասել է նաև, այդ ցուցակի փոխանցումից հետո՝ Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման ժամանակներում, համասեռամոլները չեն ծավալվել նախագահականում: Նա ասել է նաև, որ ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշման տեր անձինք միայն ՀՀ կառավարության ղեկավար կազմում են մնացել հնուց: Դուք այսօր կառավարության կազմում այն ժամանակվա ցուցակում եղած անուններից ինչ-որ անձանց տեսնո՞ւմ եք:

Այո՛, կա նման ցուցակ, կան նման մարդիկ, բայց ես իրավասու չեմ այդ մասին խոսել. դրանով պետք է զբաղվի ԱԱԾ-ն:

Հասկանո՞ւմ եք, հենց այնպես չի կարելի որևէ մեկի անունը հրապարակել: Արմեն Ավետիսյանը շատ ճիշտ է ասում, որ ժամանակին, այդ հարցի հետ կապված, խորհրդակցություններ եղան, ու որոշվեց, որ դա իսկապես մարդու անձնական կյանքին է վերաբերում, և սխալ է այն հրապարակել: Այդ կարգի հարցերը պետք է լուծվեն այլ մեխանիզմով շատ բարձր մակարդակներում: Ժամանակին երբ որևէ մեկը բարձր պաշտոնի էր նշանակվում, նրա վերաբերյալ բոլոր, այդ թվում այդ կարգի անձնական տվյալները ճշտվում էին: Կարծում եմ, որ այդ մեխանիզմը գործում է նաև այսօր, և դա ԱԱԾ խնդիրն է:

Այսինքն՝ մարդուն բարձր պաշտոնի նշանակելուց առաջ ճշտվո՞ւմ են նրա սեռական կողմնորոշումը, սիրային կապերը, կրոնական հայացքները: Այո՞:

Ես ինքս եղել եմ բարձր պաշտոնյա, դա շատ նորմալ բան է. չէ՞ որ այդ մարդը ձեռք է բերում հանրության, համակարգի ու իրեն վստահված ոլորտի վրա ազդեցություն ունենալու շատ մեծ լծակներ:

Եթե նման համակարգ կա, ապա այդ ցուցակի մասին տեղեկանալուց հետո գոնե փորձ չի՞ արվել ճշտել, փաստարկել, թե որքանով է դա համապատասխանում իրականությանը:

Ժամանակին Ձեր խոնարհ ծառան՝ ես ինքս, առիթ եմ ունեցել զեկուցելու. իսկ եթե ես զեկուցում եմ, ուրեմն նշանակում է փաստեր կան, այսինքն՝ էնտեղ ապացուցելու որևէ բան չկար կոնկրետ պաշտոնյաների մասին: Բայց, ցավոք սրտի, քանի որ այդ կարգի հիվանդ մարդիկ իրար միշտ պաշտպանում են, և քանի որ մեզ համար Եվրոպական խորհրդի, Եվրոպական միության և մարդու իրավունքների հարցերը այդ փուլում շատ ակտուալ էին, նրանք այդ ժամանակ պլստացին:

Եվ ի՞նչ, մինչև հիմա էլ պլստալով ապրում ու պաշտոնավարո՞ւմ են:

Եթե մարդը կարողանում է մի անգամ պլստալ, հետո միշտ էլ ամբողջ կյանքում պլստում է:

Պարո՛ն Իսագուլյան, Դուք համասեռամոլությունը ազգային անվտանգության խնդիր համարո՞ւմ եք:

Միանշանակ դա ազգային անվտանգությանն ուղղված լուրջ խնդիր է. հատկապես մեր կարգի փոքր երկրի համար դա կարող է ուղղակի կործանարար լինել:

Կա տեսակետ, որ դա մարդու իրավունք է, օրինակ՝ եթե այսօր կա որևէ բարձրաստիճան համասեռամոլ պաշտոնյա, իսկ Դուք ասում եք, որ նման բան կա, նա հասարակությանը ինչո՞վ է վնաս տալիս: Եթե պաշտոնյան օրենք չի խախտում, իր տեղում լավ մասնագետ է, ինձ ի՞նչ, թե նա ինչպիսի սեռական կողմնորոշում ունի:

Եթե ուզում եք հասկանալ՝ որևէ խնդիր կամ երևույթ որքանով է ազգային անվտանգության սպառնալիք, փորձեք այդ երևույթը տարածել ողջ հանրության վրա և անմիջապես կհասկանաք՝ դա ազգային անվտանգության սպառնալի՞ք է, թե՞ ոչ:

Հիմա պատկերացրեք, որ ամբողջ հասարակությունը, Աստված մի արասցե, համասեռամոլ է, փորձեք պատկերացնել դրա հետևանքը և մոտավոր հաշվարկ անել, թե քանի տարի է պետք, որ Հայաստանը վերանա: Հետևաբար առավել ևս բարձրաստիճան պաշտոնյան իրավունք չունի համասեռամոլ լինելու, որովհետև դա կնշանակի որ ինքը, որ կոչված է նպաստելու պետության հզորացմանը, իր գոյությամբ ազգային անվտանգության խնդիր է հարուցում:

Հարցազրույցը՝ Կարինե Սարիբեկյանի

Hayeli.am