Լոռու մարզի Արդվի համայնքում գյուղացիների դժգոհությունն առաջացրած ոսկու արդյունահանման ծրագրի շուրջ նոր զարգացումներ են տեղի ունեցել. գյուղացիների բողոքի ցույցից հետո գյուղապետ Սամվել Կիրակոսյանը հրաժարականի դիմում է ներկայացրել, սակայն համայնքի ավագանին չի ընդունել հրաժարականը: Ավելի վաղ՝ Արդվի համայնքի բնակիչները հայտարարել էին, որ դեմ են համայնքի տարածքում որևէ հանքարդյունաբերական գործունեության իրականացմանը: Մամուլի հրապարակումների համաձայն՝ «Միռամ» ընկերությունը, որը կապվում է ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանի անվան հետ, մտադիր է գյուղի մերձակայքում ոսկու հանք շահագործել, ինչին գյուղացիները և ավագանին դեմ են: «Միռամ» ՍՊԸ-ն ընդամենը երկամսյա պատմություն ունի: Գրանցվել է այս տարվա մայիսի 10-ին: Ընկերության ամենամեծ բաժնետերը Արայիկ Սամվելի Զադոյանն է: Նրան է պատկանում 34% բաժնեմասը: Արայիկ Զադոյանը նաև ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանին պատկանող «Վաբա» ՍՊԸ-ի տնօրենն է: Մնացած 33-ական տոկոս բաժնեմասերի տերերն են վանաձորցի Անահիտ Շավարշի Դանիելյանը և ՌԴ քաղաքացի Հենրիկ Մեսրոպի Գևորգյանը: Վերջինս նաև ընկերության տնօրենն է:
 
Գյուղացիները փակել էին ճանապարհը, տապալել այս հարցի շուրջ հանրային քննարկումը և հիմա էլ պատրաստակամ են պայքարել մինչև վերջ՝ հանքի շահագործումը թույլ չտալու համար: Բանն այն է, որ արդվեցիների կարծիքն այս կապակցությամբ նեղություն չէին քաշել հարցնել՝ ինչը «Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության և գնահատման մասին» ՀՀ օրենքի կոպիտ խախտում է:
 
Սա մի յուրահատուկ օրինակ է, երբ համայնքի բնակիչները տեր կանգնեցին իրենց քաղաքացիական իրավունքներին: Ճանապարհ փակելը, հանրային քննարկումները տապալելը ևս քաղաքացիական ակտիվության դրսևորումներ են, որոնց արդվեցիները ստիպված էին գնալ, քանի որ Հայաստանում ձևավորվել է ավանդույթ, երբ բնակիչների կարծիքը և ցանկությունը ստորադասվում են բիզնես շահերին: Շատ լավ է, որ կառավարությունն առաջնորդվում է գործարար մտածողությամբ, սակայն դա չպետք է իրագործվի Հայաստանի քաղաքացիների կամքին հակառակ: Դրական առումով՝ զարմացրեց նաև Արդվիի համայնքապետարանի միասնական դիրքորոշումը: Ի տարբերություն Երևանի ավագանու, որը նիստերի է գնում միայն իր ներկան ստանալու համար, Արդվիի ավագանին համարձակություն ունեցավ ընդվզել և տեսակետ արտահայտել: Բազմաթիվ առիթներ եղան, երբ Երևանի ավագանին ոչ միայն կարող էր, այլ նաև պարտավոր էր կանխել երևանցիների բուռն դժգոհությունն առաջացրած նախագծերի իրականացումը: Ո՞ւր էր երևանի ավագանին, երբ քանդվում էր Աֆրիկյանների շենքը կամ Առաջին հանրապետության հիմնադիրներից՝ Արամ Մանուկյանի տունը: Իհարկե, շատ ավելի հեշտ է գնալ նիստերի, ձեռք բարձրացնել, քվեարկել և հլու-հնազանդ կերպով համակերպվել երևանցիների շահերի ոտնահարման հետ: Այս տեսանկյունից մայրաքաղաքի ավագանին Արդվիի համայնքապետարանից սովորելու շատ բան ունի:
 
Արդվին չի պատրստվում հանձնվել: Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբդանյանը ևս հայտարարել է, որ գյուղում ոսկու արդյունահանման ծրագրի իրականացումը կախված է բացառապես գյուղացիների որոշումից: Կառավարությունը պետք է գիտակցի, որ ժամանակները փոխվել են. այսօր արդեն զոռբայությամբ խնդիրները չեն կարող լուծվել, և եթե անգամ համայնքի բնակչությունը 120-150 հոգի է, նրանք Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներ են և նրանց կարծիքը և ցանկությունը պետք է առաջնահերթ լինի ցանկացած բիզնես շահերից: Արդվի գյուղն ընդգրկված է ՄԱԿ-ի գյուղական տուրիզմի զարգացման ծրագրում: Արդվիում է գտնվում նաև Հովհաննես Օձունեցու գերեզմանը, որտեղ ամեն տարի ուխտագնացություն է լինում։ Հետևաբար, որևէ բիզնես նախագիծ չի կարող արդարացված լինել, եթե այն խանգարում է գյուղի գոյությանը եւ խաթարում պատմամշակութային արժեքների պահպանումը: Եթե կառավարությունը որևէ կերպ չի կարողանում թեթևացնել գյուղացիների հոգսերը, գուցե նորերը չստեղծի՞…
 
Ստելլա Խաչատրյան