«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ՀՀ Կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը:
- Պարոն Աշոտյան, Վանաձորի քաղաքապետ Սամվել Դարբինյանի մասին տեղեկություն էիք հրապարակել, թե «իշխանությունների դեմքը սկսել է փոխվել, և Ձեզ հասած տեղեկություններով, ՀՀ նախագահին վրդովվեցրել է Վանաձորի քաղաքապետի վերջին հարցազրույցը: Եվ որ Վանաձորի քաղաքապետը հրաժարական է տալիս»: Բայց նա կարծես թե հրաժարական տալու միտք չունի:
- Էդուարդ Շարմազանովն արդեն պատասխանել է ձեր այդ հարցին:
- Բայց Դուք պատասխանեք Ձեր գրառման համար:
- Նա ՀՀԿ-ի անունից պատասխանել է, որ այդ հարցը կքննարկվի ՀՀԿ ԳՄ նիստում: Նրա տեսակետը պաշտոնական է, իսկ ես գրել էի այդ պահին իմ ունեցած տեղեկությունները: Մնում է մեղադրեք ինձ, որ դիտավորյալ եմ գրել, որպեսզի Վանաձորում հավաքված միտինգավորների զգալի մասը լքի հրապարակը:
- Իսկ ինչպե՞ս եք գնահատում այն իրավիճակը, որ Ս. Սարգսյանը Հայաստանի գրեթե բոլոր խոշոր քաղաքներում պարտվել է:
- Սերժ Սարգսյանը հաղթել է բազմաթիվ քաղաքներում, մայրաքաղաքում էլ հաղթել է: Ինչո՞ւ այնտեղ, որտեղ Ս. Սարգսյանը հաղթել է, դուք այդ քաղաքները մի օր շարանով չտպագրեցիք: Բայց անթաքույց հաճույքով նշում եք միայն այն համայնքները, որտեղ Ս. Սարգսյանը պարտվել է: Արդյոք սա կողմնակալ լրատվության ցայտուն օրինակ չէ՞: Արդյոք ձեր լրատվամիջոցը պե՞տք է այդպիսի կողմնակալություն ցուցաբերի:
- Կարծիք կա, որ քաղաքներում Ս. Սարգսյանի պարտությունը «փակել» են գյուղերի հաշվին, որտեղ համատարած ընտրակեղծիքներ են եղել:
- Ես դատապարտված չեմ մեկնաբանելու լրատվական որոշ միջոցներում պարբերաբար շրջանառվող և իրականությանը չհամապատասխանող հրապարակումները: Կան որոշակի բողոքներ, որոնք ուսումնասիրվում են համապատասխան մարմինների կողմից: Մնացած ամեն ինչ Գրիմ եղբայրներից մինչև Վարդան Այգեկցու առակների ժանրում են:
- Ի՞նչ հետևություններ պետք է անեն իշխանություններն այս ընտրություններից, որտեղ ընդդիմությունը բավականին բարձր տոկոս ստացավ:
- Աշխատել ավելի լավ, անել այն ամենը, ինչի մասին մենք խոսում ենք մինչև ընտրությունները, որովհետև մենք ընտրարշավի չէինք դուրս եկել, մենք դուրս էինք եկել հասարակության հետ երկխոսության: Եվ նախագահի՝ որպես նախագահի թեկնածուի, բոլոր նախընտրական ելույթները ծրագրային էին:
- Նախագահի նախընտրական ծրագրում կոնկրետ խոստումներ և ծրագրեր չկային, և այդ հանգամանքը գնահատվեց որպես պատասխանատվությունից ու բարեփոխումներից խուսափելու քայլ:
- Դուք կարող եք մնալ ձեր կարծիքին, բայց եթե նորից վերընթերցեք Ս. Սարգսյանի նախընտրական ծրագիրը, կարծում եմ, որպես խելացի անձնավորություն, կփոխեք ձեր դիրքորոշումը: Հատկապես որպես կրթության ոլորտում պատասխանատու' կարող եմ շեշտել, որ բազմաթիվ ծրագրեր կան: Կային նախընտրական քարոզչական թռուցիկներ: Միգուցե դա եք կարդացել: Այդ դեպքում հասկանալի է ձեր տպավորությունը: Բայց կա նաև ծրագիր, ձեզ նեղություն տվեք, ընթերցեք և մեզ ավելի լավ, ավելի ճիշտ և ավելի բովանդակային քննադատեք: Այնպես քննադատեք, որ անգամ ես որևէ պատասխանի հնար չունենամ:
- Ես ընթերցել եմ և նորից կրկնում եմ, որ Ս. Սարգսյանի նախընտրական ծրագրում կոնկրետ թվային և ժամկետային խոստումներ գրեթե չկային: Փոխարենը կային բարեփոխումների վերաբերյալ ընդհանուր ձևակերպումներ:
- Դուք չարաշահում եք իմ՝ ձեր նկատմամբ տածած վերաբերմունքը:
- Իսկ ինչպե՞ս եք մեկնաբանում իրավիճակը, որ ուսանողները ցանկանում են դասադուլ անել և մասնակցել Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հրավիրած միտինգներին: Բուհերի ղեկավարներն ինչո՞ւ են նրանց արգելում:
- Չեմ կարծում, թե դասադուլի թեման թիվ մեկ օրակարգային թեմա է: Հատկապես, երբ տեսնում ենք, որ հայ ուսանողությունն իր հուժկու պատասխանը տվել է: Իհարկե, էմոցիաները երբեմն անցնում են որոշակի սահմանները, բայց, ցավոք, ուսանողությունը ընդդիմախոսների կողմից իրենց վերագրված ոճի մեջ երբեմն չկարողացավ խուսափել ավելորդ հուզականությունից: Ես հասկանում եմ նրանց, բայց կոչ եմ անում շարունակել պաշտպանել կրթություն ստանալու իրենց սահմանադրական իրավունքը, բայց գործել բացառապես ՀՀ օրենքների շրջանակներում և չտրվել սադրանքների, որոնք այս երեք օրերի ընթացքում առատորեն հրամցվում են իրենց ընդդիմախոսների կողմից:
- Բուհերի ղեկավարությունն արգելում էր ուսանողներին դուրս գալ շենքից, իսկ նրանցից ոմանք թռնում էին պատուհաններից ու դարպասների վրայից:
- Ուսանողները շատ լավ գիտեն, որ նախաձեռնող խմբի կողմից արդեն մեկ շաբաթ է, ինչ դասադուլի կոչ է հայտարարված: Այն ուսանողները, որոնք չեն ուզում գնալ դասի, կարող են չգնալ՝ կրելով դրա համար ակադեմիական գործընթացով կրթական-ուսումնական հաստատություններում գործող կարգերին համապատասխան պատասխանատվություն: Ինձ հարցնում են խստացումների մասին: Կարիք չկա խստացնել այդ կարգերը, դրանք առանց այդ էլ շատ խիստ են բացակայությունների և առաջադիմության մասով: Բուհերը սահմանում են իրենց ներքին կարգապահական կանոնները: Բժշկական համալսարանում ուսանողը ավանդաբար սահմանափակ է եղել՝ սկսած խորհրդային ժամանակներից: Բազմաթիվ բուհեր եղել են բաց՝ Երևանի պետական համալսարանը առհասարակ բաց տարածք է եղել: Կարծում եմ, որ պետք է ընդունել սեփական նախաձեռնության տապալումը և չբարդել այն ինչ-որ շենք-շինությունների, ճարտարապետական լուծումների առանձնահատկությունների վրա:
Լուսանկարը PanARMENIAN Photo-ի