«Ռ-էվոլյուցիա» հաղորդմանը Սերժ Սարգսյանի տված հարցազրույցը ակնհայտորեն ուղղված էր թե ներքին, թե արտաքին լսարանին, իսկ ավելի կոնկրետ՝ աշխարհաքաղաքական ուժային կենտրոններին: Իրականում, Սերժ Սարգսյանը որևէ նոր բան չբացահայտեց, պարզապես առավել հստակ շեշտադրումներով ներկայացրեց մայիսի 18-ի խորհրդարանական ուղերձ-ելույթում իր իսկ կողմից առաջ քաշված անվտանգային և արտաքին քաղաքական մի շարք դրույթներ: Նախագահի հարցազրույցում կարմիր թելի պես անցնում են ներքին և արտաքին լսարանին ուղղված հիմնական երկու մեսիջները: Մասնավորապես, նախագահը հայտարարեց, որ դեռևս հսկայական ժամանակ կա իշխանության 2018 թվականի խնդրի համար: Միեւնույն ժամանակ նա ասաց, թե ի՞նչ կարեւոր է վարչապետի ով լինելը, եթե խորհրդարանական կառավարման մոդելի պայմաններում այլեւս անձը չէ որոշող, այլ խորհրդարանում իշխող մեծամասնությունը: Նախագահի մեկ այլ կարևոր ակնարկը վերաբերում է հետընտրական զարգացումներին, սա առաջին դեպքն է ըստ Սերժ Սարգսյանի, երբ ընտրությունների հաջորդ օրը հանրությունը հեղաշրջում անելու կոչերով հանդես չեկավ: Սա ենթադրում է, որ Սերժ Սարգսյանը առնվազն իշխող մեծամասնության համար միակ գործիչն է, ով լեգիտիմ է և ընկալվում է հանրության լայն շրջանակների կողմից:
Ինչպես գիտենք, խորհրդարանը բավականին սուր քննադատությունների ներքո ընդունեց կառավարության 2017-2022թթ. ծրագիրը։ Ընդդիմադիրները բավականին կոշտ ելույթներ ունեցան, մինչդեռ շարքային ակտիվ ՀՀԿ-ականների կողմից հակադարձումներ գրեթե չեղան։ Ինչո՞ւ, որովհետև վարչապետը յուրային չէ՞։ Սա միանշանակ վարչապետ Կարապետյանի պարտությունն էր, ով, իհարկե, ստացավ անհրաժեշտ ձայներ, բայց չստացավ աջակցություն։ Սա վկայում է այն մասին, որ նա ժամանակին ուշադրություն չդարձրեց և լումա չունեցավ ՀՀԿ ցուցակը կազմելու հարցում։ Նա այդպես էլ չհասկացավ, որ մենեջեր չի կարող աշխատել, պետք է լինի քաղաքական գործիչ։ Ահա այս ծրագրի քննարկումը ցույց տվեց, որ վարչապետն, այո՛, ունի կուսակիցներ, բայց չունի թիմակիցներ։ ՀՀԿ վերին էշելոնի կարկառուն դեմքերն էլ իրենց հերթին՝ առիթը բաց չեն թողնում՝ հայտարարելու համար, որ իրենց միակ առաջնորդը և թեկնածուն հենց Սերժ Սարգսյանն է: Հետևաբար, նախագահը ճիշտ է ասում. որոշելու է խորհրդարանական մեծամասնությունը, իսկ թե ինչ նա կորոշի՝ դժվար չէ կռահել: Սերժ Սարգսյանը չբացեց փակագծերը, սակայն ակնհայտ է, որ ԱԺ-ում քաղաքական հենարան և թիմ չունեցող Կարապետյանը էականորեն զիջում է խորհրդարանական մեծամասնության դե-ֆակտո և դե-յուրե ղեկավարին՝ 2018-ի մրցավազքում:
Ինչ վերաբերվում է նախագահի՝ արտաքին դերակատարներին ուղղված մեսսիջներին, ապա ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանը փորձեց հստակ ներկայացնել այն մեխանիզմը, որով ինքը շարունակելու է տիրապետել Հայաստանի իշխանությանը, և այդպիսով նրանց փորձելով համոզել, որ այլ ելք չկա, քան ընդունել այդ ծրագիրը և ապահովել դրա միջազգային լեգիտիմությունը: Առավելևս, որ Սարգսյանը գործնականում նրանց հավաստիացրեց, որ չի պատրաստվում կատարել քայլ, որը կարող է ցնցումային լինել արտաքին դերակատարներից որևէ մեկի համար: Այսինքին, Սերժ Սարգսյանը արտաքին խաղացողների առջև փորձում է հանդես գալ կանխատեսելիության դիրքերից, այդ թվում նաև Արցախյան հակամարտության կարգավորման խնդրում:
Սերժ Սարգսյանն անդրադարձել է Մոսկվայի կողմից Բաքվին զենք վաճառելու խնդրին.«Դեռևս որևէ լուրջ բան չի պատահել։ Եթե ինչ-որ մի ժամանակ լուրջ հետևանքներ լինեն, այն ժամանակ կարելի է մեղադրել։ Իսկ եթե լուրջ հետևանքներ չլինեն, մենք դա պետք է համարենք որպես ռուսական կողմի երկարաժամկետ քաղաքական գործունեություն՝ տարածաշրջանում իրավիճակի կայունացնելու համար»,- ասաց ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը: Սա նշանակում է, որ Հայաստանը որևէ կերպ չի չի կարող հակադարձել ռուսական կողմի այս քաղաքականությանը և մեզ համար վերապահված է դիտորդի դեր՝ որոշակի երաշխիքներով: Այդ երաշխիքներից մեկն էլ գուցե Իսկանդեր համակարգն է, որին Սերժ Սարգսյանը հատուկ անդրադարձ կատարեց: «Ով որ կարծում է, որ Իսկանդերը զուտ բարոյական կամ հոգեբանական նշանակություն ունի, նա չի էլ հասկանում՝ ինչ է Իսկանդերը: Այ, երբ որ իմանա, կհասկանա, թե ինչպիսի կործանարար ուժ ունի այդ զենքը»-ասել է Սերժ Սարգսյանը: Սրանով նա կարծես փորձ է կատարում փակել 80-ականների զենք ունենալու մասին իր հայտարարությունը, որը տարատեսակ շահարկումների առիթ դարձավ: Սարգսյանի պնդմամբ՝ գաղտնիք չէ, որ Ադրբեջանը մեզնից հարուստ է և ավելի շատ միջոցներ է ծախսում զինատեսակների վրա:
Իհարկե, զավեշտ է, որ նման հայտարարություն է անում մի երկրի նախագահը, որը Global Financial Integrity ամերիկյան հետազոտական կազմակերպության «Կապիտալի անօրինական դուրսբերումը զարգացող երկրներից» զեկույցի համաձայն, 70-րդ տեղում է՝ տարեկան միջինը 983 մլն դոլար կապիտալի անօրինական արտահոսքով: Իսկ գուցե հենց սա է պատճառներից մեկը, որ մենք բավարար միջոցներ չունենք զինված ուժերը ժամանակակից սպառազինությամբ ապահովելու և ապրիլյան դեպքերի կրկնությունը բացառելու համար…
Ստելլա Խաչատրյան
