Հայաստանի վարչապետի հարցը կարծես թե անակտուալ է դառնում: Ամեն դեպքում, Սերժ Սարգսյանը կարծես մտադիր չէ պաշտոնանկ անել Տիգրան Սարգսյանին: Հարցը միայն այն է, թե արդյոք Տիգրան Սարգսյանը երկրորդ «հնգամյակում» նոր քաղաքականություն է վարելու, թե Սերժ Սարգսյանին ներկայինս էլ է ձեռնտու:
Դեռեւս նախընտրական պայքարի ժամանակ Սերժ Սարգսյանը գովել է ներկայիս կառավարության քաղաքականությունը՝ հայտարարելով, որ այն ճիշտ ճանապարհի վրա է: Վարչապետը նույնպես գոհ է՝ որպես առաջընթաց նշելով ապահովագրության, կադաստրի ու բջջային կապի ոլորտում հաջողությունները: Աճում են նաեւ նրա ու նրա կնոջ անձնական եկամուտները: Բանկերը նույնպես գոհ են, որոնք այս ընթացքում մի քանի տասնյակ մասնաճյուղեր են բացել եւ վերահսկողության տակ վերցրել երկրի գրեթե ողջ ֆինանսական հոսքերը:
Դժգոհ է միայն ժողովուրդը, որի կենսամակարդակը ոչ մի կերպ չի ցանկանում բարձրանալ: Հնարավոր է պատճառն այն է, որ կառավարության նույնիսկ ամենասոցիալական քաղաքականությունն ուղղված է ոչ թե ժողովրդին, այլ այն ենթակառուցվածքներին, որոնք սպասարկում են նրան, ու որոնցում պաշտոնյաները բաժնետերեր են:
Օրինակ, այսօր վարչապետը հայտարարել է, որ մտադիր չէ բարձրացնել անապահով ընտանիքների նպաստները, սակայն պատրաստ է վճարել նրանց երեխաների կրթության համար: Դա նշանակում է, որ պետական փողերը կհոսեն ոչ թե կոնկրետ մարդու գրպան, այլ հերթական բուհի բյուջե: Գազի ծախսի փոխհատուցումը վճարվում է ոչ թե մարդուն, այլ ուղիղ Հայռուսգազարդին: Գլխավորն այն է, որ մարդկանց գրպանը ոչինչ չմտնի:
Վերլուծաբանները պնդում են, որ Ռուսաստանն ու Արեւմուտքը պայքարում են Հայաստանում վարչապետի տեղի համար: Ասում են, որ Մոսկվան ցանկանում է այդ աթոռին տեսնել «իր» մարդուն, այլ ոչ թե «արեւմտամետ» Տիգրան Սարգսյանին:
Սակայն, ըստ ամենայնի, Արեւմուտքը նույնպես ջանադրաբար չի աջակցում Տիգրան Սարգսյանին, չվստահելով նրա ներուժին: ԱՄՆ նրա շրջագայությունից հետո, որը կազմակերպել էր Ջոն Հեֆերնը, նկատելի է Տիգրան Սարգսյանի՝ որպես հուսալի գործընկերոջ նկատմամբ ԱՄՆ շահագրգռվածության նվազումը: Դա նախեւառաջ դրսեւորվում է Կարֆուր սուպերմարկետի հարցում, որին վարչապետը հրապարակայնորեն խոստացել է մտնել Հայաստան: Սակայն վերջերս դեսպան Հեֆերնը ստիպված էր հիշեցնել վարչապետին Կարֆուրի հաշվով: Վարչապետը չի պատասխանել:
Ըստ ամենայնի, Տիգրան Սարգսյանին միայն Սերժ Սարգսյանն է վստահում, որին ձեռնտու է արեւմտամետ լիբերալ իմիջով վարչապետ ունենալը, որն իրականում ամրապնդում է մենաշնորհային-օլիգարխիկ համակարգը եւ Հայաստանը դարձրել է «բանկային» կղզյակ տարածաշրջանում:
Սակայն Տիգրան Սարգսյանը Սերժ Սարգսյանին պետք է նաեւ տնտեսական ինտեգրացիայի վերաբերյալ Ռուսաստանի առաջարկները քաղաքավարի մերժելու համար: Միակ բանը, որ մինչ այժմ գրանցվել է Տիգրան Սարգսյանի ակտիվում, հիմնավորված ու ժամանակին Մոսկվային մերժելու ունակությունն է:
